Τι θα θέλανε; (Αλλά δεν πρόκειται ποτέ να το’ χουν…)

Τι θα θέλανε; (Αλλά δεν πρόκειται ποτέ να το’ χουν…)

Ήρεμα, ήσυχα, σκυμμένα πρόσωπα να πηγαινοέρχονται μέσα στην αέναη για αυτούς και ποτέ εκτρεπόμενη διάχυτη παραγωγική διαδικασία στο εντατικοποιημένο κάτεργο… ήρεμα και χαρούμενα εργατόπουλα και εργατοπούλες να δουλεύουν, να δουλεύουν και ύστερα χαρούμενοι καταναλώνοντας όλες τις lifestyle ονειρώξεις να γυρνούν σπίτι και να αφήνουν τα κορμιά τους μπροστά σε μία τηλεόραση που η εξάρτηση από την ηρωίνη μπροστά της, θυμίζει χαλάρωμα από μία κούπα με φασκόμηλο… Εργάτες και εργάτριες που η κριτική τους θα φτάνει μέχρι τα παρακάλια στους αφέντες για κάτι παραπάνω από 700 ευρώ. Τα αφεντικά και οι Παναγόπουλοί τους θα θέλανε οι άνεργοι αντί να κατεβαίνουν στους δρόμους διεκδικώντας την κλεμμένη υπεραξία, να φοράνε σταυρουδάκια και υπομονετικά και πάντα ευτυχισμένοι να στοιβάζονται σε ουρές του ΟΑΕΔ χιλιοευχαριστώντας όσους τους δίνουν ένα πιάτο φαί. Τους μοναδικούς εργαζόμενους που θα θέλαν οργισμένους και αγριεμένους είναι όσοι κυριευμένοι με φασιστικές-εθνικιστικές μπούρδες κυνηγούν και καταδιώκουν μετανάστες. Η πιο όμορφη χειραψία γι’ αυτούς γίνεται στο τραπέζι των κοινωνικών εταίρων, θα ’θελαν φυσικά την ώρα της πανέμορφης αυτής χειραψίας χιλιάδες εργαζόμενους να χειροκροτούν και να κραυγάζουν «Ένωση-εθνική ενότητα-τέρμα στον ταξικό πόλεμο». Θα ’θελαν οι λέξεις ριζοσπαστικότητα-ρήξη-πάλη να ξεριζωθούν μια για πάντα από τη σκέψη των από κάτω…

Και επειδή είναι ευγενικοί άνθρωποι, μη βίαιοι, δε θέλουν ανελευθερία για κανέναν μονάχα ελεύθερη αγορά… Θα θέλαν όλα αυτά που τώρα έχουνε βίαια κατακτηθεί από ανατρεπτικά εργατικά κινήματα όπως αυτοί θεωρούν π.χ. (8ωρο, κοινωνική πρόνοια, δημόσια υγεία κλπ.), αντί να προσπαθούν να τα πετσοκόψουν σε κάθε γωνιά του πλανήτη να τους τα παρέδιδαν οι σημερινοί μισθωτοί σκλάβοι για να δείξουν και αυτοί μία φορά από την πλευρά τους ότι δε ζητάνε μόνο όπως αυτοί οι μαλάκες οι παλιότεροι που έσπαγαν μηχανές, ξήλωναν πεζοδρόμια, καταλάμβαναν εργοστάσια, έδερναν επιστάτες… αλλά δίνουν κιόλας.

Θα ’θελαν η αυτοοργάνωση, αυτή η κακιά μάγισσα που έχει κάνει κατάληψη σε πολλές συνειδήσεις καταπιεσμένων, να μετατραπεί σε δικαίωμα ψήφου κάθε τέσσερα χρόνια. Θα ήθελαν οι ήδη στερεωμένοι από τους καπιταλιστές θεσμοί να πλαισίωναν κάθε κοινωνική συμπεριφορά, να μην ξέφευγε τίποτα από την αστική νομιμότητα. Θα ’θελαν η απεργία να μείνει μία λέξη στις πρώτες σελίδες ενός λεξικού, θα θέλαν οι εργάτες στις διαδηλώσεις, τις συγκρούσεις και τις οδομαχίες του Δεκέμβρη να καταγγείλουν τα σπασίματα των τραπεζών και των λοιπών αντικαπιταλιστικών στόχων και σαν ένδειξη συμπαράστασης να δούλευαν τζάμπα για να ορθοποδήσει το εκάστοτε κάτεργο… Ή όχι, θα ’θελαν σε κάθε γειτονιά να φτιαχτεί μία επιτροπή εργαζομένων, μη γελιέστε, όχι για να οργανώσουν τις αρνήσεις τους αλλά για να κυνηγούν προβοκάτορες. Θα ’θελαν να βγει ο διοικητής του ΙΚΑ και να πει: Όντως δε σας φτάνουν τα 28 δις ευρώ, για να υποστυλώσετε τα κάτεργά σας, ορίστε πάρτε και το υστέρημα των δούλων γιατί άμα δεν έχετε λεφτά εσείς τα αφεντικά, αυτοί πού θα τα βρίσκουνε για να έχουμε την καταπληκτική ιατρικοφαρμακευτική περίθαλψη;»

Θα ’θελαν ή όχι να εμπιστεύονται, αυτοί που παράγουν όλο τον κοινωνικό πλούτο, για ηγέτη τον κύριο Παναγόπουλο; Θα ’θελαν φυσικά…Σίγουρα έχουμε ξεχάσει να αναφέρουμε διάφορα από αυτά που θα ’θελαν τα αφεντικά και οι Παναγόπουλοί τους. Θα ’θελαν το κτήριο στην Πατησίων και Αινιανού να μην έβλεπε ποτέ μπροστά του τη μάγισσα που λέγεται ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ.

Το είδαν όμως… Όπως είδαν και τόσους συσσωρευμένους εφιάλτες να χορεύουν στους δρόμους τόσες μέρες.

Τα θέλουμε ΟΛΑ, ΟΛΑ είναι δικά μας, ΟΛΑ μας ανήκουν!

Άμεση απελευθέρωση, καμμία δίωξη των συλληφθέντων της εξέγερσης!

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.
Η Ξενυχτισμένη Μάγισσα
που βρίσκεται στο κτήριο της ΓΣΕΕ.

18-12-2008